"Descansos, mark death sites and dark times, but they are also love notes to the suffering and this can be transformative," Clarissa Pinkola Estes in Women Who Run With Wolves
Je kent ze wel, die kleine kruisjes (Descansos) langs de weg die aangeven dat op die plek iemand verongelukt is. Je kan op die manier ook kijken naar een mensenleven of een loopbaan. De kruisjes zijn dan die momenten waarop je bepaalde dromen, aspiraties, verlangens hebt los gelaten of hebt moeten los laten. In de eerste helft van je leven of loopbaan lijkt The Sky, The Limit ... alles lijkt (nog) mogelijk. Maar plots komt er een moment waarop je voelt dat sommige dingen niet (meer) zullen lukken binnen je leven en/of je loopbaan. Dat zijn "kruisjes" langs jouw pad. Denk aan de topsporter die plots beseft dat hij nooit een olympische medaille zal halen terwijl hij daar ooit wel van gedroomd heeft. De leidinggevende die plots beseft dat hij nooit een directie-functie zal bereiken, ook al verlangde hij dat. Of de vrouw die plots beseft dat haar kinderwens door omstandigheden nooit zal vervuld raken. Elk kruisje - het ene al ingrijpender dan het andere - is in die zin een moment waarop je een verlangen hebt los gelaten of hebt moeten los laten. Stagnerende Medewerker, vanaf 45 Sommige mensen gaan vaardig om met die "kruisjes", andere mensen verdringen die momenten waardoor ze lijken uit te doven, doffer worden en letterlijk stagneren. In een volgende blog plan ik daar iets dieper op in te gaan want het is uiteraard een wisselwerking tussen het individu en de context. Met deze "kruisjes"-metafoor aan de slag gaan, blijkt een krachtige manier om het verlangen van mensen terug aan te porren ... en dat zal nodig zijn, wetende dat we binnenkort tot 65 à 70 jaar zullen werken enerzijds maar puur uit respect voor de opgebouwde ervaring van medewerkers anderzijds. Ik hoop dat organisaties het potentieel van de post-45'ers nog zullen willen aanboren in plaats van ze als "stagnerende medewerkers" te labelen of "af te schrijven". Je blijkt immers al binnen die categorie te vallen vanaf 40 à 45 jaar ... beangstigende gedachte hè? Daarom deze blog. Aan de slag met Descansos Hoe ga je tewerk, bv. als (loopbaan)coach? Je legt de metafoor uit en je nodig mensen uit om hun loopbaan of leven uit te tekenen als een weg met daarlangs hun "kruisjes". Die kruisjes staan - zoals hierboven vermeld - voor momenten waarop ze een verlangen, aspiratie of droom hebben losgelaten of hebben moeten los laten. Vervolgens kan je hen ook vragen om die "kruisjes" in kaart te brengen op bv. de volgende manier:
Met dit "kruisje" ben ik klaar. Het knaagt niet meer aan mij. Ik heb het op een goede manier afgerond.
Met dit "kruisje" ben ik niet klaar. Het knaagt nog aan mij. Er zit nog emotie op. Eigenlijk ben ik er nog niet mee klaar. Ik heb er nog last van.
Bij dit "kruisje" weet ik het niet zo goed. Ik denk dat het afgerond is en tegelijkertijd lijkt ik er toch nog niet volledig klaar mee te zijn terwijl ik dat wel zou willen.
Bespreek vervolgens die "kruisjes" en wees vooral alert voor wat je voelt. Want vaak willen mensen klaar zijn met iets, maar zijn ze het toch niet. Dat kun je vaak intuïtief voelen. Vervolgens kan je helpen om bepaalde zaken af te ronden door te kijken wat daar nog in nodig is (bv. een klein ritueel). Maar even vaak leer je dat er nog heel wat daadkracht, goesting en verlangen zit bij de niet afgeronde "kruisjes" zeker als je door de emotie die er over ligt geraakt. Door dat verlangen goed te onderzoeken en de pijn die erop zit los te maken, komt er vaak nog heel veel potentieel vrij waardoor de medewerker terug "drive" voelt om dingen op te pakken die mogelijks beter passen bij wie hij of zij nu geworden is. Zo kan een ervaren medewerker - die zich afgeschreven voelde - plots terug heel dynamisch worden als hij zijn kennis en ervaring op zijn eigenste manier mag doorgeven. Dit soort zoekproces kan er voor zorgen dat het potentieel van ervaren medewerkers terug kan beginnen stromen en zo hoort het. Het talent van mensen is een quasi onuitputtelijke bron tenminste als die bron correct wordt aangeboord. In een volgende blog, deel ik een anekdote die hier bij past. Nu wil ik eerst jullie reacties horen over deze blog. Geraadpleegde bronnen:
"Relative Balance in an Unstable World. A Search for New Models for Trauma Education and Recovery," door Anngwyn St. Just
"Management van stagnerende medewerkers," door Ron van de Water
"Petits deuils en entreprise. Projets abandonnés, réorganisations, départ d'un dirigeant... comment lever les non-dits et blocages?" door Jacques-Antoine Malarewicz
"Stapeltjesverdriet," door Sabine Noten