Deze week kocht ik Rocksmith 2014. Voor ik je enthousiast begin te vertellen over mijn aankoop, licht ik graag even toe waar ik het over heb. Enkele jaren geleden was de wereld van computer games eerder onbekend terrein voor mij. Ik heb het niet zo met games. Toen ik het schitterende boek "Reality is Broken" las, voelde ik meteen bewondering voor de know-how die game designers hebben over leren, volharden, strategie, motiveren en zelfs samen werken. Game-designers blijken ontzettend vaardig in het creëren van contexten waar mensen het beste van zichzelf geven weliswaar in een fictieve wereld.
Geïnspireerd door het boek, stelde ik me de volgende vraag: "En wat als we organisaties (of leeromgevingen) zo boeiend zouden kunnen maken? En wat als we dat potentieel die dan vrij komt ook nog eens zouden kunnen richten op maatschappelijk relevante thema's - zoals armoede, uitsluiting, leren, milieu, verkeer, racisme, geweld, ... ? Soit, ik herkende in dat boek veel aspecten uit mijn eigen werk waardoor ik het boek sinds dan aan heel wat mensen heb aanbevolen. Meer zelfs, dit boek was een belangrijke inspiratiebron voor "Architect van je Organisatie". En zo kom ik terug bij Rocksmith 2014 ... want daar was ik begonnen.
Ik speel al meerdere jaren gitaar en heb al verschillende gitaarlessen gevolgd - zowel live, via internet en via DVD's. Let wel - voor je me uitnodigt voor een set - ik ben geen regelmatige speler en vooral een onzekere speler die liever thuis in isolement speelt ... ook al ben ik in die zin stappen aan het maken.
Ondertussen heb ik trouwens door dat ik minstens even veel geniet van het leerproces "an sich" als van datgene wat ik aan het leren ben. Ik weet niet of ik het goed kan uitleggen maar ik heb een bijzondere fascinatie voor leren en hoe je dit proces ondersteunt. Ik voel trouwens heel snel als ik op een plateau zit. Net dan ga ik op zoek naar andere manieren om voorbij dat plateau te geraken anders blijf ik toch maar in cirkels draaien. Uit mijn eigen fascinatie voor leren, haal ik mijn inspiratie om leerprocessen te ontwerpen voor anderen ... altijd maar fijner. En Rocksmith 2014 raakt me op dat aspect van mijn kernpatroon.
Rocksmith 2014 is een computer game die je helpt bij het leren gitaar spelen. Je koopt de DVD en een speciale kabel en je kan je elektrische gitaar koppelen aan je computer (of game console). De designers van Rocksmith zijn te rade gegaan bij de beste gitaar leraren om de fijne vaardigheden van een gitaar speler in kleine "chuncks" te kappen. En zo hebben ze allerlei kleine spelletjes ontwikkeld om die micro-vaardigheden te ontwikkelen.
Ik geef enkele voorbeelden. In het begin leer je vooral de kampvuur-slag spelen op een akoestische gitaar. Dit betekent dat je bij elke slag zo goed als alle snaren aanslaat. Dit is een heel ruwe beweging met de onderarm en de pols. Als je elektrisch leert spelen moet je echter per snaar leren spelen. Dit betekent dat je veel fijnere bewegingen moet leren maken met de vingers en de pols enerzijds en dat je snel en op gevoel moet weten op welke snaar je zit te spelen. Dit vergt heel wat oefening en daar hebben ze bij Rocksmith een leuk spelletje voor bedacht. En zo zit Rocksmith vol met goed doordachte en goed ontworpen games en features om sneller en op een leukere manier gitaar te leren spelen. Mijn kinderen zijn meteen ook weer een stuk gretiger om hun gitaar er bij te halen.
En zo kom ik tot het punt dat ik wil maken. Als begeleider ben je een instrument voor de ontwikkeling van anderen - of het nu leerlingen of managers zijn doet er niet toe. Je eigen ontwikkeling is ten dienste van anderen en hoe fijner je jezelf ontwikkelt hoe hoger je de mensen uit je doelgroep kunt helpen groeien. Je krijgt anderen immers niet verder dan je zelf staat. Als begeleider is het in die zin goed om je de volgende vragen te stellen:
Aan welke wereld wil ik bij dragen? Hoe ziet mijn ideale wereld er uit?
Welke mensen willen en kunnen daartoe een grote bijdrage leveren?
Over welke vaardigheden en drijfveren beschik ik om daartoe bij te dragen?
En omdat het antwoord op de vorige vraag voor mezelf vooral zit in de hoek van "leren, begeleiden, coachen, ..." komt de volgende vraag: "Hoe kan ik mezelf ontwikkelen om die mensen te kunnen of te mogen ondersteunen?"
En zo kom ik bij de titel van deze blog. Hoe verfijnder de leer- en ontwikkel methodes, hoe beter ze het beoogde leerproces kunnen ondersteunen. Als de leraar, trainer, coach, leider, ... (en diens methodes) groeit kan hij zijn doelgroep verder brengen. Die drijfveer om te blijven werken aan jezelf - als begeleider - wil ik voelen in mensen die anderen begeleiden of het nu managers, (sport)coaches of leraren zijn. Als die drijfveer er niet meer is bij mezelf, ga ik trouwens iets anders doen. Een ander belangrijk aspect lijkt me het volgende: "Waar haal jij voldoening uit?" Komt je voldoening vooral uit je eigen realisaties of uit de realisaties van de mensen die je begeleidt? Het woord of de waarde die nu bij me op komt is dienstbaarheid. Leid jij zelf begeleiders op (leraren, trainers, coaches, managers, ...) peil dan regelmatig naar dit soort drijfveren ... ze lijken me cruciaal. But maybe I'm wrong ...
Bronnen:
"Reality is Broken" van Jane McGonigal
"A World book of Values" van Patrik Somers en Kate Stephenson
"Architect van je Organisatie" van Philippe Bailleur
"Liberating the Corporate Soul" van Richard Barrett
"Invisibles" van David Zweig
"Talent is overrated" van Geoff Colvin